Choć nie jest to choroba zaraźliwa, cukrzyca stopniowo staje się globalnym problemem zdrowotnym. Biorąc pod uwagę statystyki Światowej Organizacji Zdrowia, dolegliwość ta dotyka już ponad 420 milionów osób na całym świecie. Rocznie odnotowuje się nawet 1.6 miliona zgonów spowodowanych tą chorobą. Co alarmujące, liczba zachorowań systematycznie wzrasta, a za ten trend odpowiedzialne są głównie współczesne style życia i nawyki żywieniowe. W dużej mierze można by zapobiec rozwojowi cukrzycy, której nasilenie i skutki są często nieodwracalne.
Według informacji zebranych przez Ministerstwo Zdrowia oraz Narodowy Fundusz Zdrowia, w roku 2018 co jedenasty dorosły obywatel Polski cierpiał na cukrzycę, co przekłada się na około 2.9 miliona pacjentów. W ciągu poprzednich pięciu lat liczba ta wzrosła o 13.7%, gdzie tylko połowa tego przyrostu wynikała ze zmian demograficznych. Na arenie międzynarodowej prowadzą Stany Zjednoczone, z 11% populacji w wieku 20-79 lat cierpiącej na cukrzycę. Na drugim miejscu plasują się Singapur, Malta, Portugalia i Cypr (International Diabetes Federation, 2015). Prognozy przewidują, że do roku 2040 liczba osób na świecie chorujących na cukrzycę wzrośnie do ponad 640 milionów!
Cukrzyca, nieuleczalne schorzenie metaboliczne, charakteryzuje się chronicznie podwyższonym poziomem glukozy we krwi. Bezpośredni związek ma to z insuliną – hormonem produkowanym przez komórki beta znajdujące się w trzustce, które odpowiadają za metabolizm cukru krążącego w krwiobiegu. Wyróżniamy różne rodzaje cukrzycy, w zależności od mechanizmu jej rozwoju:
Cukrzyca typu I, zwana insulinozależną lub cukrzycą dziecięcą, występuje kiedy system immunologiczny niszczy własne komórki beta co prowadzi do braku produkcji insuliny przez organizm. Najczęściej jest diagnozowana u dzieci i młodzieży.
Cukrzyca typu II, znana jako insulinoniezależna, jest bardziej powszechną formą choroby i często dotyka osoby starsze. Organizm nadal produkuje insulinę, jednak nie jest ona wystarczająco efektywna w obniżaniu poziomu glukozy we krwi.
Cukrzyca ciążowa zazwyczaj występuje u niektórych kobiet w czasie ciąży i zwykle ustępuje po porodzie, jednakże zwiększa ryzyko rozwoju cukrzycy typu II w przyszłości.
Cukrzyca monogenowa to rzadka forma choroby dziedziczona na skutek mutacji w pojedynczych genach (dotyczy ok. 1-2% wszystkich pacjentów).
Cukrzyca związana z mukowiscydozą (tzw. CRFD) jest powikłaniem genetycznej choroby metabolicznej, typowej dla rasy kaukaskiej, znaną jako mukowiscydoza.