Depresja – nieoczekiwana konsekwencja choroby Hashimoto?

Wielokrotnie pada stwierdzenie, że osoby zmagające się z chorobą Hashimoto doświadczają również stanów depresyjnych. Czy rzeczywiście istnieje powiązanie między tymi dwoma schorzeniami?

Hashimoto to schorzenie autoimmunologiczne, które wpływa na różne narządy, w tym na mózg. Mimo powszechnych przekonań, depresja nie jest jednak chorobą ośrodkowego układu nerwowego czy mózgu – to zaburzenie psychiczne o charakterze ogólnoustrojowym. Wpływa ono na funkcjonowanie mózgu, a także objawia się fizycznie w postaci utraty apetytu, bezsenności, chronicznego zmęczenia i bólów mięśni.

Czy zatem Hashimoto może mieć wpływ na psychikę, prowadząc do rozwoju depresji? Przyczyny depresji są zdeterminowane wieloma czynnikami – od psychospołecznych po hormonalne. Te ostatnie mają szczególne znaczenie przy chorobie Hashimoto. Naukowcy wskazują na związek między depresją a niedoczynnością tarczycy, na którą cierpią pacjenci z Hashimoto. Ta niedoczynność to efekt spadku poziomu hormonów tyroksyny (T4) i trójjodotyroniny (T3) w krwi. Niewłaściwe leczenie niedoczynności tarczycy może nasilać objawy depresji, podczas gdy skuteczna terapia ma szansę je złagodzić.

Hormony T4 i T3 wydzielane przez tarczycę regulują pracę układu nerwowego. Jeżeli ich produkcja zostaje zaburzona – jak to ma miejsce przy chorobie Hashimoto – mogą pojawiać się objawy psychiczne, na przykład obniżony nastrój, chroniczne zmęczenie, apatia czy problemy ze snem. Te symptomy pokrywają się z objawami depresji.

Pacjenci z Hashimoto borykają się z różnymi dolegliwościami, które mogą również wpływać na ich nastrój. Niekontrolowany przyrost masy ciała, utrata włosów, suchość i świąd skóry, zmęczenie, irytacja czy problemy z koncentracją i pamięcią mogą zdecydowanie pogorszyć samopoczucie. Takie obniżenie jakości życia może prowadzić do problemów psychicznych. Czasami depresja jest pierwszym widocznym objawem Hashimoto, a objawy psychiczne mogą precedować pełny obraz niedoczynności tarczycy. Dlatego lekarze diagnozujący depresję mogą zasugerować pacjentowi badania w kierunku chorób tarczycy.

Jeśli chodzi o leczenie depresji przy Hashimoto, powinno być ono prowadzone przez endokrynologa (lub lekarza rodzinnego) we współpracy z psychiatrą. Często po rozpoczęciu leczenia tarczycy następuje poprawa zdrowia psychicznego pacjenta i objawy depresji są łagodniejsze. Badania pokazują, że w przypadku jednoczesnego występowania niedoczynności tarczycy i depresji, leki z hormonem tarczycy mogą być skuteczniejsze niż leki antydepresyjne.